Sindsdien melden zich nog dagelijks mensen die de overlast van de evenementen op het Chasséveld beu zijn. Het onderwerp leeft blijkbaar enorm. Maar dat kon ook niet anders.
Veel mensen beschrijven persoonlijke ervaringen, variërend van 'eenvoudige' overlast door geluid tot materiële schade door vernielingen. Anderen doen ook hun beklag over de Gemeente omdat die tot nu toe nooit iets heeft gedaan met geuite bezwaren.
Ook blijken veel mensen bang te zijn om hun mond open te doen. Daarom kiest de Stichting er vooralsnog niet voor om alle reacties online te zetten. Mocht er toch draagvlak voor bestaan om dat in geanonimiseerde vorm te doen, dan vernemen wij dat graag.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er ook twee negatieve reacties binnenkwamen: één persoon stelde "meer last te ervaren van het negeren van de Nee-Nee sticker dan van alle festivals bij elkaar", de ander wilde juist meer luidruchtige evenementen en vond dat "mensen die daar niet tegen kunnen, maar moeten verhuizen".
De overlast die mensen ervaren kan om tal van factoren verschillen. Zo zijn moderne huizen veel beter beschermd tegen geluid dan oudere. En wie normaliter binnenshuis de hele dag naar luide muziek luistert, zal zich minder storen wanneer dit van buiten komt. Leidend zou in onze ogen de 'duldbaarheid' van overlast moeten zijn. Een festival is te verplaatsen of te verbieden, wonen in de nabijheid van een mobiele geluidsbron niet.
Gelukkig leven we in een democratisch land. Democratie vraagt om verdraagzaamheid, maar die is niet oneindig.
